Jestem osobą z bardzo niewielkim doświadczeniem jeździeckim i około rok temu przyszło mi się zmierzyć z koniem, który był postrachem stajni. Przy jej zakupie nikt mi nie powiedział, że jest koniem, którego wszyscy się boją i wysłała już kilka osób do szpitala.
Około miesiąca temu przeniosłyśmy się do innej stajni. Jednak już we wcześniejszej stajni zaczęłam stosować wiele z ćwiczeń, które były udostępnione na szkoleniu (Stado i Tajemnice koni). Kiedy kupiłam szkolenia byłam po drugim ciężkim wypadku z nią i stałam na pograniczu dróg. Rozważałam sprzedaż Ateny...
Przyjeżdżało do nas wielu trenerów i tak samo szybko wyjeżdżali. Krąg weterynarzy i kowali robił się coraz węższy. Nie mając nic do stracenia zaczęłam słuchać nas obu, realizując krok po kroku wszystkie zadania. To słuchanie pozwoliło mi dostrzec, dlaczego Atena tak się czasami zachowuje. Pozwoliło mi wiedzieć, jak jej wtedy pomóc. Zaczęłam zauważać, że są osoby które traktują ją przemocowo w stajni, a ona wiele rzeczy robi ze strachu. Widziałam, kiedy zaczyna się stresować i że niebezpieczna jest wtedy, kiedy nie ma innego wyjścia i widzi dla siebie zagrożenia.
Sama z kolei pozwoliłam sobie zmierzyć się ze swoim strachem i dać sobie do niego prawo, odpuszczać wtedy, kiedy nie czuję się na tyle silna, żeby być dla niej wsparciem. Dzięki Twoim ćwiczeniom już we wcześniejszej stajni, mimo wielu czynników, które bardzo nie sprzyjały, zrobiłyśmy progres.
Po przeprowadzce jednak, jesteśmy w pełni dla siebie. Ogrom czasu, który spędzamy razem nigdzie się nie spiesząc i słuchając siebie, pozwolił na to, że dzisiaj Atena nie jest niebezpiecznym koniem. Jest koniem, który wyraża swoje zdanie, ale wcale nie robi tego w niebezpieczny sposób. Mam wrażenie, że ona po prostu już wie, że ja widzę i słyszę, o co jej chodzi i nie musi do mnie "krzyczeć".
Pomysły na wspólne rozmowy nam się nie kończą i tyle, ile ich mam, tyle ich realizuję. Dzięki słuchaniu, już wiem gdzie Atena lubi, kiedy się ją dotyka, a gdzie nie. Na tej podstawie opracowałam sobie taką sesję, w której masuję ją i drapię tak jak lubi, czy to w sytuacji kiedy coś ją denerwuje, czy po treningu kiedy jest zmęczona, czy po prostu kiedy siedzimy sobie w boksie. Wczoraj wpadłam na pomysł, że skoro ona pozwala mi się wszędzie dotykać i jest to dla niej relaksujące, to ja też powinnam jej się pozwolić dotykać. Stałam po prostu nieruchomo, czekając na to, co zrobi na zupełnym rozluźnieniu bez spięcia. Atena najpierw położyła swój pysk na moim ramieniu, zaczęła się ocierać. a potem zaczęła jakby wygryzać mi pchły z karku (jak z koniem na pastwisku). Już teraz wiem, że to było iskanie. Poczułam jakby mówiła: ja też Cię lubię.
